Sus(tum) Artık Hayat Sonuna Kadar

Bütün hayallarim artık zifiri karanlıklarla kaplanıyor

Ha bugün ha yarın derken gittikçe uzaklaşıyor sanki hayallerim. Uzayıp giden yollar neşter olmuş kanayan yaralarıma her dokunduğunda kopuyorum hayattan. Çarmahlara geriliyor hissiyatlarım can çekişiyor ölüm ile hayat arasında artık.
Ne aklar ne karalar alaca karanlıklar içinde karışmış bütün renkler sisin aheste tılsımı yağmur olmuş yağıyor zamanlar(ım)a..

Varlığı(n)m

Varlığım varlığına adanmıştı gül goncası seninle doğardı bütün renkler. Kuşlar senin şerefine şakırdı tıpkı yüreğim gibi…
Yağmurlar senin rayiha kokunu getirirdi, rüzgar kıskanır bulutların ardından bakar. Varlığının şerefinedir ey ceylan bakışlım.

Yüreği(n )m

Bir yürek var yüreğine rabt olmuş, mahcemaline hasret yoluna kurban olmaya, gönlünde yer almaya aday.
Aciz bir can kapında kıtmirindir baş koymuş eşiğinde bekliyor.
Derdi senin nazarını almak ömründen vaz geçmiş yok saymış hayatını….

Haykırasım var sevdamı..

Adam gibi adam olamadık ki sevdiceğim, sevdanı haykıramadık şöyle doyasıya bütün aleme ve içindikilerine..
Bir offff çekemedim şöyle doyasıya…
Benim sevgimden ne olurki tenekenin sesi misali tın tın.
Yanamadık şöyle gönül dolusu, beceremedik yine işte biçareyiz.

Sus Yüreğim sus

Neyse yutağım sözlerimi yine boğazımda düğümlensin, gönlüm ağlamaya devam etsin her zamanki gibi nasıl olsa o biliyorya elbet birgün acırda verir br cevap
Sussun dün bugün ve yarınlar, hayat yoruldum sus artık.