Esme bad-ı saba hüzünlü hüzünlü, bugün kor düştü gönlüme…

Mühürlenmiş yolların tutsaklığı ile esir alınmış zamanlar. Ne demir aldırır ne demir alır gurbet. İlmek ilmek işlenmiş ayrılık nağmeleriyle mendililin dili kör düğümdür artık. Salıver gitsin tutsaklığını inletsin fermanların dağları, nehirler gümbür gümbür

Ey Asumandaki yıldızlar kulak verin seslerime yangınlarda birkez daha yüreğim.

Ey bad-ı saba sende duy esme öyle hüzünlü hüzünlü değme gönlüme gönlüm kırgın, yorgun…Bugün kor düştü gönlüme var gerisini sen düşün.