Bir ince dokunuştur seher yeli misali gönle özlemi

Nereden eser, neden değer bilmez dokunulan gönül. Acıdığını, inceden inceğe sızladığını hisseder sadece.
Belkide bir özleyişdir eşiğinde boynunu büküp beklemek.
Bastığı mübarek ayaklarının altında toprak olup serilmek.
Endamını seyre dalmaktır uzun uzun, kalp atışlarının titrekliğinde saklamak sevdasını, her çarpışında medet istemek halimi görüyorsun diye.
Heybetinden ürkerken şefkatine sığınmak misali…
Bir dilenciğim gönül deryanda…
Bilirim dayanamazsın merhamet buyurursun çaresizlere, boynu bükük sana meftun olanlara.
Sen yürürken sanki kainat yürüyor adımlarında, nazarına tutulan her bir canlı kendinden geçer mest olurlar.
Yine ince bir sızı başladı gönlümde sana doğru akan.
Zerrelerim seni arar oldu nuruna hasret bu aciz gafil.
Ben yine gönül kapına geldim, mahcubuyetimle çalmaktağım.
Sahrayı derya gönlüne alacak açacakmısın canıma can katanım.

SAHRA